Zomaar een vrijdagavond in november. O ja, het is nog Sint Maarten ook. Dat zorgt en natuurlijk voor dat er bij de jongste groepen minder keepers zijn. Maar……. er zijn ook keepers van de eerste groepen die er toch zijn omdat ze graag willen trainen. En dat is mooi. Mooi voor de trainers en leuk voor de ouders (al was het koud). Die passie voor het keepen spat er dan vanaf. Natuurlijk hadden we voor de jongste groepen wat lekkers meegenomen, dat kregen ze natuurlijk pas nadat ze eerst een prachtig lied over het veld lieten galmen.
Beter willen we allemaal worden. Iedere training weer. Daarom zijn de keepers op het trainingsveld te vinden. De ene komt van een club om de hoek van de straat, de andere moet iets langer rijden. Zo ook Milan Haverlach, keeper van het Duitse Heede. Dat is toch al gauw 80 kilometer heen, en 80 kilometer terug. De wisselbokaal ging vandaag bij de Onder 7 – Onder 11 keepers dan ook naar Milan. Hij wil graag een betere keeper worden en dat begint met leergierigheid, en vooral goed te luisteren naar de tips die hij meekrijgt. Voor de staf mooi om te zien dat hij ook wat met de tips doet.
Bij de Onder 12 – Onder 19 groep was het weer dringen geblazen op het veld. Voor een plek op de groene grasmat. Naarmate de wijzers de klok van 6 uur naderden werd het wat kouder. Dat betekend een stevige warming up zodat we daarna vol aan de bak konden. De keepers zuigen de informatie op die tot ze komt, met het nodige fanatisme zien we de keepers hun oefeningen uitvoeren die we ze aanreiken. En we zien ze leren. Waarom doe je dat, zou het ook anders kunnen, waarom doen we deze oefening eigenlijk, wat leer je hier van. Zomaar een paar vragen die we wekelijks op de keepers afvuren. Quinten Wakker, keeper van Be Quick 1887, laat een erg goede progressie zien. Hij pakt het serieus aan en je ziet hem genieten van wat hij op het veld doet. Dat het beter gaat zien we allemaal, hij voelt dat zelf natuurlijk ook. Daarom was de beker voor Quinten.
Keepersschool Groningen 