Het is prachtig om iedere week met 180 keepers op het veld te staan. Keepers die stuk voor stuk beter willen worden. Ontwikkelen en plezier staan centraal in onze trainingen op vrijdag en zondag. Met iedere week weer een ander onderdeel waar we ons specifiek op richten. De keepers zijn in Groningen om zo goed te worden als ze zelf willen. Ze voelen zich dan ook op hun plek bij Keeping the Zero. Zoals een vis zich in het water voelt. Omringd door keepers die allemaal hetzelfde doel hebben.
Op vrijdag 8 maart j.l. was het enthousiasme om te trainen dan ook weer enorm. Bij de eerste trainingsgroepen ging de in 2012 geboren Thijs Prins met de beker terug naar huis in Winschoten. Hij speelt bij BATO. We zien hem al bijna 4 jaar iedere vrijdag op de groene grasmat in Groningen om zo een betere keeper te kunnen worden. Thijs doet wat hij moet doen. Geconcentreerd werkt hij dan ook aan zijn ontwikkeling. Lachen doen we vanzelfsprekend ook.

Bij de tweede trainingsgroepen op vrijdag 8 maart was de uit Winsum afkomstige Berke van der Tuuk (2011) de winnaar van de bokaal. Hij speelt bij vv Winsum. We zien hem al bijna 2 jaar iedere vrijdag. Gewoon omdat hij erg goed wil worden. En dan ga je naar Keeping the Zero. Dat zal Berke ook gedacht hebben. Plezier en ontwikkelen tot een betere keeper. En hij komt met vrienden uit Winsum, dat is ook een prettige bijkomstigheid.

De eerste beker op zondag 10 maart ging naar de in 2014 geboren Martine Schouwstra. Ze speelt bij vv Siddeburen. Sinds dit jaar zien we haar iedere zondag. En ze laat zien dat ze graag wil leren. Ze is pas keeper geworden, maar de leercurve die ze laat zien is enorm. Martine gaat nog veel meer leren en een betere keeper worden.

De laatste beker van het trainingsweekend ging naar de bij Be Quick 1887 spelende Florian van der Haar. Deze in 2010 geboren keeper zien we ook al bijna 4 jaar iedere zondag op het veld. Met een grote lach komt hij samen met zijn vriend en mede keeper Daan van Osnabrugge naar Corpus den Hoorn om te werken aan zijn ontwikkeling als keeper. En dat gaat hard. Zoals het hoort. Florian laat mooie dingen zien op het veld, en dat doet hij met passie. Gedreven en met een lach. Want plezier is net zo belangrijk.

